Hardnekkige rug- en nekklachten

DNS is een unieke trainingsmethode gebaseerd op de principes van ontwikkelingskinesiologie. Met andere woorden: de stapsgewijze ontwikkeling die iedereen in de eerste periode van zijn leven doormaakt, staat model voor het beoordelen en verbeteren van niet-optimale bewegingspatronen bij bijvoorbeeld patiënten en atleten. Ik vertel je graag meer over hoe DNS werkt en wat de mogelijkheden zijn om chronische rug- en nekklachten definitief achter je te laten.

Baby’s leren spontaan

Pasgeboren baby’s hebben nauwelijks controle over hun lichaam. In de eerste fase van het leven ontwikkelt het centrale zenuwstelsel zich spontaan en volgens een vast patroon. Dit is de eerste stap in het ontwikkelen van rompstabiliteit: het vermogen om de wervelkolom goed recht te houden. Daarna volgen de bewegingen van de ledematen.

We leren ons geleidelijk op te richten van de vloer en ons voort te bewegen door de ruimte; eerst kruipend en uiteindelijk lopend. We leren deze vaardigheden niet van onze ouders. Beweging en coördinatie ontstaan spontaan, mits we gezond zijn en voldoende gelegenheid hebben om te oefenen. Door te oefenen met beweging worden de spieren sterker en krijgen de botten hun uiteindelijke volwassen vorm. Maar de ware magie vindt plaats in het centrale zenuwstelsel.

Baby’s bewegen perfect

Het centrale zenuwstelsel maakt de eerste maanden een enorme ‘rijping’ door. Er worden talloze nieuwe verbindingen aangelegd tussen zenuwen in de hersenen (zenuwkoorden). Langzaam worden er ‘bewegingsprogramma’s’ geschreven: de software die ons helpt om bewegingen uit te voeren. Naarmate deze software beter wordt, worden de bewegingen complexer en talrijker.

Na 14 tot 20 maanden kunnen de meeste kinderen staan en vrij lopen en is de belangrijkste basis gelegd. Uiteraard ontwikkelen we ons in de daaropvolgende jaren nog steeds verder, met name op het gebied van fijne motoriek. Omdat kleine kinderen nog niet ‘verpest’ zijn door onnatuurlijke houdingen en eenzijdige belasting, zijn hun bewegingspatronen nog heel zuiver en precies zoals moeder natuur heeft bedoeld. Let maar eens op hoe een peuter die net kan lopen iets oppakt van de grond: de rug blijft kaarsrecht en de bewegingen komen zuiver vanuit de benen. Heel anders dan bij de meeste volwassenen, die bukken vooral met de rug en buigen hierbij nauwelijks de benen.

Een groot voordeel van DNS is dat de effecten weliswaar even op zich laten wachten, maar daarna veel meer blijvend zijn. En dat maakt de combinatie met onze chiropractische behandeling ideaal: de behandeling zorgt voor snelle verbeteringen in pijn en stijfheid. DNS verbetert de kwaliteit van bewegingen en lost de pijn op voor de lange termijn.

Terug naar de baby’s. Zoals ik al zei, schrijven we in de eerste 14 maanden van ons leven een groot deel van de software die we de rest van ons leven gebruiken om te bewegen. Deze programma’s staan dus al ergens op onze harde schijf in de hersenen…. onder een dikke laag stof. Bij DNS wordt geoefend met houdingen en bewegingen die we tijdens deze ontwikkelingsfase ook doormaken, omdat die heel herkenbaar zijn voor het brein.

We gebruiken dezelfde principes als in onze kindertijd: eerst leer je een correct ademhalingspatroon, in combinatie met het stabiliseren van de wervelkolom, liggend op de rug. Net als een baby van 3 maanden oud. Als dit goed gaat, worden de oefeningen verder uitgebreid naar posities op de buik, op handen en knieën, zithouding, squat en uiteindelijk naar staan. Precies dezelfde volgorde als in onze eerste 14 maanden. Gaandeweg leert het brein de controle over de romp te perfectioneren en dit in steeds moeilijkere posities te beheersen. Slechte gewoontes worden zo vervangen door veilige, efficiënte bewegingspatronen.

Oorsprong van DNS

De oorsprong van DNS ligt bij de school voor manuele geneeskunde in Praag. In het werk van o.a. Vladimir Janda, Karl Lewit en Vaclav Vojta. Met achtergronden in neurologie waren zij de eersten die naar het bewegingsapparaat keken vanuit het perspectief van het centrale zenuwstelsel. Professor Pavel Kolar heeft onder al deze uiterst knappe koppen gestudeerd en hun inzichten verder ontwikkeld tot de klinische protocollen die nu gebruikt worden in DNS.